Yvo Verschoor Filmconcertpianist

Het maken van mijn programma's met oude filmfragmenten en films over dat kleine eerste stukje van de filmgeschiedenis, de tijd van de stomme film, is geweldig werk om te doen.
Na het kiezen van een thema volgt een vaak lange zoektocht naar beelden die op de één of andere manier bij dat thema passen. Uit de berg verzameld materiaal ontstaat dan langzaam een verhaal en vervolgens een kop en een staart. Daarna volgt het moeilijkste onderdeel, het schrappen van wat te veel is, van wat niet echt optelt.
Zo sneuvelen soms hele mooie fragmenten, omdat ze andere fragmenten naar beneden trekken of toch teveel van hetzelfde zijn als een ander fragment. Als er dan na vaak weken zoeken, monteren, knippen, plakken en weer weggooien een geheel is ontstaan, leidt dat eigenlijk altijd tot allerlei spannende muzikale uitstapjes en vervolgens vaak weer omgooien van volgordes van films.
Dan is er een nieuwe voorstelling, die bij iedere uitvoering weer anders is, daardoor groeit en altijd bij iedere uitvoering weer wordt aangepast.

In mijn voorstellingen ga ik uit van een bepaald filmhistorisch of muzikaal thema en plaats dat in een context, waardoor een verhaal ontstaat van uiteenlopende fragmenten waarin het gekozen thema zoveel en zo divers mogelijk tot z'n recht komt.

De muziek tijdens mijn filmconcerten is altijd geïmproviseerd en geïnspireerd op de filmbeelden, sfeer en beweging.
De kunst van improviseren bij beeld kwam tot bloei tussen 1895 en 1930, maar verdween vrijwel helemaal na de uitvinding van het synchroon geluid. Met veel respect voor die geschiedenis, geef ik mijn eigen muzikale interpretaties aan wat ik zie met mijn eigen mix van muziekstijlen.

(Trailer Yvo Verschoor Filmconcerten, Verkadefabriek 2014)

(fragment Our Hospitality van Buster Keaton, Theaterbar Berlin 2008)

De mogelijkheid van geluidsregistratie en geluidsreproductie heeft ongelofelijk veel veranderd in de manier waarop wij naar muziek luisteren en muziek kennen.
Daarbij is het met alle huidige technologie nauwelijks nog voor te stellen, dat je tot eind 19de eeuw muziek eigenlijk alleen maar 'live' kon horen; wilde je een uitvoering van bepaalde muziek of een artiest horen, dan moest je daar heen.
Een andere mogelijkheid was er niet, want opnamen bestonden niet.

Natuurlijk speel ik tijdens mijn voorstellingen veel zelf, maar daarnaast laat ik ook graag originele 78-toeren opnamen, authentieke muziekrollen en ander uniek (oud) geluidsmateriaal in mijn voorstellingen horen.